İnsana verilen en büyük nimet
Çiçeğe merhamet güle merhamet
Nasıl yaşar insan gel bir fikir et
Görmese arıdan baldan merhamet
Nefesin emanet canın emanet
Yaratılan herşey sana emanet
Dosdoğru olmayı emreder ayet
Kimsede kalmadı kula merhamet
Yalanı dosdoğru söyleyen olduk
Tüm doğru işleri biz eğri kıldık
Hani ahret için imtihandaydık
Bunu anlamayan görmez merhamet
Lügatından “özrün” yaprağı kopmuş
Hata yapmak sana sanki “hak” olmuş
Şöyle bak çevrene kime ne kalmış
Kullarda kalmamış zerre merhamet
Zenginlik uğruna herşeyin feda
Hesap sormayacak sanırsın Hüda
Ölüm uykusuna daldın dünyada
Kalbin bilmez oldu neydi merhamet
Necmettin hep söyler durursun bunu
Ne olacak acep ahvalin sonu
Dinlemiyor artık bil kimse seni
Züğürt tesellisi sanki merhamet
